Το όνειρο Έγινε Εφιάλτης…

Η επιστροφή μου από την Βαρκελώνη δεν συνοδεύτηκε με ένα καλό αποτέλεσμα για τον Παναθηναϊκό μας αδέλφια αλλά με ένα ηχηρό χαστούκι από τους παίκτες της καλύτερης ομάδας του κόσμου.
Η ελπίδα όλων μας ήταν να τύχουμε την Μπαρτσελόνα σε μια μέτρια βραδιά - τουλάχιστον - και ο Παναθηναϊκός να πιάσει την τέλεια απόδοση, ώστε να μπορεί να έχει ελπίδες στο όνειρο.
Δυστυχώς, όμως από την μια η ήττα της Μπάρτσα από την Χέρκουλες την πλήγωσε και κατέβηκε στο γήπεδο να δώσει παράσταση και απαντήσεις στους φιλάθλους της και από την άλλη η ομάδα μας τη φοβήθηκε περισσότερο απ’ ότι έπρεπε με αποτέλεσμα να μη μπορεί να σταθεί επάξια απέναντί της.

Το γκολ του Γκοβού μας έστειλε στον παράδεισο αρχικά, μας ξύπνησε μνήμες του ’02 αλλά η συνέχεια ήταν εφιαλτική. Με εξαίρεση τον Τζόρβα, τον Σιμάο και τον Γκοβού, οι υπόλοιποι δεν έδειξαν σε κανένα σημείο του αγώνα ότι μπορούσαν να κοντράρουν στα ίσια τους παίκτες της Μπαρτσελόνα - ούτε καν το πίστευαν.
Λέτο και Κατσουράνης ήταν οι χειρότεροι του γηπέδου, θετική ήταν η προσπάθεια του Καρα και του Γκαρσία στα λίγα λεπτά που αγωνιστήκαν αλλά δεν ήταν αρκετή μιας και η γενική εικόνα της ομάδας μας ήταν η χειρότερη των τελευταίων χρόνων.

Η Μπαρτσελόνα έκανε ότι ήθελε μέσα στο γήπεδο και εμείς χωρίς πάθος, δύναμη και πίστη απλά την βοηθούσαμε με τον τρόπο που παίζαμε, να δώσει ακόμη μια παράσταση στο κοινό της.
Η Μπαρτσελόνα είναι η καλύτερη ομάδα στον κόσμο αλλά αυτό δεν δικαιολογεί την τραγική εμφάνιση μας στο Καμπ Νου γιατί είμαστε Παναθηναϊκός και στον Παναθηναϊκό δεν αρμόζουν τέτοιες εμφανίσεις.
Σαφώς, από αυτή την Μπαρτσελόνα, έχουν διασυρθεί ομάδες και ομάδες μέσα στο Καμπ Νου (γιατί όχι κι εμείς) αλλά αυτό που δεν μου άρεσε ήταν ότι νιώσαμε τη συντριβή αμαχητί.

Η Ευρώπη πάντα είναι ο καθρέφτης μιας ομάδας, όπου φαίνονται προτερήματα και ελαττώματα. Το χθεσινό παιχνίδι ήταν ένα μάθημα για να δούμε τις αδυναμίες μας και να τις διορθώσουμε, ώστε στο μέλλον να μπορούμε να κοιτάξουμε κατάματα όλα τα μεγαθήρια της Ευρώπης.
Τα κεφάλια μέσα λοιπόν, τίποτα δεν έχει χαθεί, αυτή η ήττα ήταν μέσα στο πρόγραμμα, απομένουν 5 αγώνες για να περάσουμε τον όμιλο από τους οποίους θα πρέπει να πάρουμε νίκες και μόνο νίκες.

Η Ευρώπη μπορεί να περιμένει για λίγο γιατί το Σάββατο έχουμε πρωτάθλημα, υπάρχει κούραση και απογοήτευση αλλά αυτό δεν πρέπει να μας εμποδίσει να πάρουμε το διπλό με την Καβάλα.
Οι μεγάλες ομάδες πρέπει να ξεπερνάνε αμέσως τις αποτυχίες και να επιστρέφουν στις επιτυχίες. Γι’ αυτό πάμε γερά για το διπλό και βλέπουμε στη συνέχεια...

Όσο με πληγώνεις τόσο με πωρώνεις!!!