Νίκη με 0-1 αλλά...

Να 'μαστε πάλι εδώ, αδέλφια. Ο Παναθηναϊκός μας κατάφερε να πάρει το διπλό μέσα στο Περιστέρι από μια όμορφη ατομική ενέργεια του Λαζαρου, έμεινε ζωντανός στο κυνήγι του τίτλου και ο Νιόμπλιας συνεχίζει την προσπάθειά του να γίνει προπονητής στις πλάτες του Παναθηναϊκού με την αμέριστη ανοχή της διοίκησης.
Μια παροιμία λέει "ότι σπείρεις το καλοκαίρι, αυτό θα θερίσεις το χειμώνα" και στην προκειμένη περίπτωση, ο Παναθηναϊκός δεν έσπειρε σωστά το καλοκαίρι και γι' αυτό το λόγο αυτό που βλέπουμε από την ομάδα ως τώρα είναι άκρως απογοητευτικό.
Η ομάδα το καλοκαίρι ξεκίνησε προετοιμασία χωρίς διοίκηση, γυμναστή και προπονητή - απέκτησε τον Σεπτέμβριο διοίκηση και γυμναστή αλλά συνεχίζει να προσπαθεί να παίξει ποδόσφαιρο χωρίς προπονητή.

Ο βιασμός του ποδόσφαιρου υπό την καθοδήγηση του Νιόμπλια συνεχίζεται. Ο Πατέρας δεν θέλει να δει αυτό που βλέπουμε όλοι μας και σε κάθε αγώνα περιμένουμε τον Σισέ ή κάποιον άλλο να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά.
Κάθε αγώνας του Παναθηναϊκού είναι ένα copy-paste του προηγούμενου, χωρίς καμία βελτίωση από την ομάδα , χωρίς ταυτότητα, χωρίς πλάνο, χωρίς ανάπτυξη, χωρίς καλή κυκλοφορία, χωρίς δημιουργία, χωρίς κέντρο, χωρίς αυτοματισμούς. Με τόσα 'χωρίς' και με τόσες δικαιολογίες δεν μπορούμε να πάμε πουθενά, αδέλφια.

Ο Νιόμπλιας συνεχίζει να θεώρει τον εαυτό του καλό προπονητή και άμοιρο ευθυνών. Πετάει συνεχώς το μπαλάκι στους παίκτες, τους αποκαλεί παλαίμαχους και μην έχοντας ξανακάνει καλοκαιρινή προετοιμασία, συνεχίζει να λέει με θράσος ότι η ομάδα δεν έχει πρόβλημα φυσικής κατάστασης, ενώ οι μυϊκοί τραυματισμοί των παικτών συνεχίζονται...
Κάποιος μας κοροϊδεύει μου φαίνεται ή κάποιος δεν μας λέει όλη την αλήθεια.
Ας αναλάβεις, κλαψομούνη, επιτελους και εσύ μια φορά την ευθύνη, έστω και για τα μάτια του κόσμου και των παικτών σου.
Αντί να προσπαθείς να βελτιώσεις την εικόνα σου προς τα έξω και να υπερασπίζεσαι τις επιλογές σου, καλό θα είναι να κοιτάξεις να βελτιώσεις την εικόνα της ομάδας της οποίας, σου έχει κάνει την τιμή ο Παναθηναϊκός να είσαι "προπονητής" της.

Σαφώς, ευθύνονται και οι παίκτες γι' αυτή την εικόνα που παρουσιάζει η ομάδα μας στο γήπεδο αλλά γι' αυτό υπάρχει ο προπονητής ώστε να μπορεί να βλέπει και να κρίνει ποιοι παίκτες βρίσκονται σε καλή κατάσταση και ποιοι όχι και να προσπαθεί να βρει τις λύσεις και όχι να τους εκθέτει με την χρησιμοποίησή τους.
Ο Ζιλμπέρτο από την αρχή της σεζόν δείχνει ότι χρειάζεται ανάσες και είναι επιβαρημένος από το Μουντιάλ αλλά ο Νιόμπλιας συνεχίζει να τον χρησιμοποίει, να τον επιβαρύνει με συνεχόμενα 90’ και να τον εκθέτει με την παρουσία του στην ενδεκάδα.

Έπρεπε να τραυματιστεί ο Μπουμσόνγκ για να καταλάβει ότι ο Κατσουράνης δεν μπορεί να τρέξει και να προσφέρει στο κέντρο και ότι είναι η πιο αξιόπιστη λύση για το κέντρο της άμυνας.
Ένας κανονικός προπονητής θα το είχε κάνει νωρίτερα, όχι σαν λύση ανάγκης αλλά για να αποκτήσει το κέντρο της άμυνας μια ηγετική φυσιογνωμία που τόσο μας λείπει τα τελευταία χρόνια.
Άπλες κινήσεις, οι οποίες, αν γινόταν νωρίτερα, ίσως να μπορούσαμε να συνεχίσουμε στο C.L και να μην είμαστε στο -1 από την κορυφή, αφού πέρα από την αθλία συνολική εικόνα μας, οι γκέλες που έχουμε κάνει ως τώρα προήλθαν κυρίως από την αδυναμία του κέντρου και της άμυνας.

Ο Σισέ στο παιχνίδι με την Καζάν αγανάκτησε τόσο με την μη τροφοδοσία του, που στο χθεσινό παιχνίδι έγινε αριστερό χαφ για να δείξει στον προπονητή και τους συμπαίκτες του πως πρέπει να παίζεται το ποδόσφαιρο.
Ζούμε εποχές του ενός γκολ και των καμινάδων, που ούτε σε τοπικά πρωταθλήματα δεν παίζουν το άθλιο ποδόσφαιρο που παίζουμε εμείς - μόνο η πράσινη ένδοξη φανέλα μας θυμίζει τον Παναθηναϊκό.
Τι άλλο πρέπει να δει ο Πατέρας για να διώξει τον καραγκιόζη και να πάρει ένα κανονικό προπονητή αντάξιο του ρόστερ και της ιστορίας του Παναθηναϊκού; Τι άλλο Θεέ μου, Παναθηναϊκέ μου;

Ο Παναθηναϊκός δεν πάσχει από το υλικό του, που είναι το καλύτερο της τελευταίας δεκαετίας αλλά από τον τρόπο που το διαχειρίζεται ο εκπαιδευόμενος προπονητής του.
Αυτή είναι η γνώμη μου βλέποντας την κατάσταση ποδοσφαιρικά και όχι οπαδικά. Ο Παναθηναϊκός δεν βλέπεται, είναι προβλέψιμος στα παιχνίδια του και στηρίζεται στις αναλαμπές κάποιων παικτών του που και αυτές κάποιες φορές φέρνουν την νίκη και κάποιες όχι.
Αν ο Νιόμπλιας και ο Πατέρας πιστεύουν ότι με αυτό τον τρόπο που παίζει η ομάδα μπορεί να τα καταφέρει τότε εγώ λέω αντίο πρωτάθλημα και αντίο Ευρώπη, Παναθηναϊκέ.
Έτσι όπως μας θέλετε εσείς, ποτέ μας δεν θα γίνουμε εμείς!!!

Υ.Γ.1: Μπράβο στον Λάζαρο για το πολύ όμορφο γκολ που πέτυχε αν και η συνολική του απόδοση δεν ήταν καλή. Για τις δυνατότητες του Λαζαρου είχα γράψει και παλιότερα - αν και έχει πλούσιο ταλέντο, υστερεί στα κρίσιμα σημεία. Έχει μεγάλη δυσκολία στο να πάρει την ομάδα στις πλάτες του όταν η μπάλα "καίει" αν και χθες το κατάφερε με το γκολ- νίκης που πέτυχε αλλά και με τις ασίστ στο ντέρμπυ με τους απογόνους.
Αυτόν τον Λάζαρο θέλουμε όλοι μας να βλέπουμε, έστω και αν περιμέναμε δυο χρόνια και εύχομαι να συνεχίσει έτσι.

Υ.Γ.2: Σπουδαία και ηγετική η εμφάνιση του Κατσουράνη στο κέντρο της άμυνας, ο οποίος όχι μόνο κατεύθυνε με μαεστρία τους αμυντικούς αλλά συμμετείχε ενεργά και στην ανάπτυξη του παιχνιδιού από πίσω.
Ο Κατσουράνης έχει τα χαρακτηριστικά του ηγέτη – leader που λείπουν από την ομάδα μας, αρκεί έστω και τώρα να καθιερωθεί στα μετόπισθεν, όπου μαζί με τον Καντέ ή με τον ανεβασμένο Μπουμσόνγκ (όταν επιστρέψει) να αποτελέσουν ένα αξιόπιστο αμυντικό δίδυμο για την ομάδα μας.

Υ.Γ.3: Πατέρα, άσε τους εγωισμούς και τις εμμονές και δώσε λύση άμεσα για να βελτιωθεί το άσχημο αγωνιστικό πρόσωπο της ομάδας. Οι στόχοι παραμένουν ίδιοι αλλά αν δεν αλλάξει ς κάτι τότε σύντομα θα χαθούν και μαζί και η στήριξη του κόσμου προς το πρόσωπό σου αλλά και την ομάδα.
Ο κόσμος του Παναθηναϊκού και τα 30.000 διαρκείας δεν μπορεί να συνεχίσει να έρχεται στο γήπεδο για να βλέπει αυτή την άθλια εικόνα της ομάδας. Κάνε κάτι πριν είναι αργά.