Για δεύτερη φορά στην καριέρα του ο Γιώργος Καραγκούνης έφυγε από τον Παναθηναϊκό για το εξωτερικό και το gazzetta.gr θυμίζει τους 19 Έλληνες παίκτες των «πρασίνων» που ξενιτεύτηκαν.
Μπορεί η… ταμπέλα «Έλληνας ποδοσφαιριστής», να μην έκανε «κλικ» στις ομάδες του εξωτερικού πριν από μερικά χρόνια, εσχάτως όμως όλο και περισσότεροι αποφασίζουν και καταφέρνουν να πάρουν τον δρόμο της ξενιτιάς, αναζητώντας εκτός από ένα καλύτερο πρωτάθλημα και την οικονομική σιγουριά. 
Ο Γιώργος Καραγκούνης θα είναι εκτός συγκλονιστικού απροόπτου ο τελευταίος που θα το κάνει, πηγαίνοντας μάλιστα στην ιδιαίτερα απαιτητική Πρέμιερ Λιγκ, για χάρη της Φούλαμ και παράλληλα ένας από τους πολλούς Έλληνες που μετά τον Παναθηναϊκό αποφάσισαν να βγουν εκτός συνόρων.

Ο «τυπάρας» βέβαια είναι μία ξεχωριστή περίπτωση μαζί με τους Μάντζιο και Τζιόλη, αφού είναι οι μοναδικοί που αφού πήγαν στο εξωτερικό, επέστρεψαν στο τριφύλλι κι έπειτα αποφάσισαν ξανά να συνεχίσουν την καριέρα τους εκτός Ελλάδας. Από καταβολής επαγγελματικού πρωταθλήματος (1979-80) 19 συνολικά Έλληνες των «πράσινων» έφυγαν για τα... ξένα, με άλλους από αυτούς να διαγράφουν εντυπωσιακές πορείες και άλλους να… μην ακουμπούν καν. 


Για τα τελευταία... ένσημα στην Κύπρο
Πρώτος στην λίστα των... ξενιτεμένων «πράσινων» είναι ο Σπύρος Λυβαθηνός. Έπειτα από 11 χρόνια επιτυχημένης παρουσίας στον Παναθηναϊκό (τρία πρωταθλήματα και τέσσερα Κύπελλα), έχοντας μάλιστα ξεκινήσει και από τις ακαδημίες του, αποφασίζει το 1986 να μετακομίσει στην Κύπρο και τον Πεζοποριακό Λάρνακας, ως παίκτης-προπονητής. Εκεί έμεινε για δύο χρόνια, αφού το 1988 όπου και κατέκτησε το πρωτάθλημα Κύπρου, αποσύρθηκε από την ενεργό δράση.


Η «τρελή» κούρσα για την... Αγγλία
Πρόκειται για τον πρώτο Έλληνα παίκτη που αγωνίστηκε στο κατά πολλούς κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου. Ο Γιώργος Δώνης, λίγους μόνο μήνες μετά την απίστευτη κούρσα του στο Άμστερνταμ που έχει μείνει στην ιστορία και το μεγάλο «διπλό» του τριφυλλιού επί του Άγιαξ το 1996, μετακομίζει στην Αγγλία για την Μπλάκμπερν. Τα «ρόδα» μάλιστα που τον απέκτησα ως ελεύθερο, του έδωσαν το... εξωπραγματικό για εκείνη την εποχή ποσό του 1.100.000.000 δραχμών. 22 συμμετοχές και δύο γκολ ο απολογισμός του στην Πρέμιερ τον ένα χρόνο που έμεινε.


Μετά το Άμστερνταμ... Γαλλία
Ακόμα ένα μέλος της «χρυσής» ομάδας του 1996, που έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ, για να αποκλειστεί τελικά από τον Άγιξα. Ο Μαρίνος Ουζουνίδης που πήγε το 1992 στον Παναθηναϊκό ερχόμενος από την Ξάνθη, μετά από μία πενταετία όπου κέρδισε δύο πρωταθλήματα και δύο Κύπελλα Ελλάδας, πηγαίνει το 1997 στην Χάβρη, η οποία τότε συμμετείχε στην μεγάλη κατηγορία. Συνολικά 36 συμμετοχές (χωρίς γκολ) στα δύο χρόνια που έμεινε, τερματίζοντας στην 10η θέση την πρώτη σεζόν και μόλις μία πάνω από αυτές που οδηγούν στον υποβιβασμό την δεύτερη (15η). Στην συνέχεια επέστρεψε για τον Πανηλειακό.


Και δεύτερος... Γιώργος στο Νησί
Μετά τον Γιώργο Δώνη, ο συνονόματος του Γ.Χ. Γεωργιάδης, γίνεται ο δεύτερος «πράσινος» που μετακομίζει στην Πρέμιερ Λιγκ το 1998, φορώντας την φανέλα της Νιούκαστλ. Συμμετείχε κι εκείνος στην... τρελή κούρσα ως τα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ δύο χρόνια αργότερα κι ενώ την αμέσως προηγούμενη σεζόν είχε αναδειχτεί αγωνιζόμενος στον Παναθηναϊκό παίκτης της χρονιάς! Στο Νησί πάντως δεν είχε ανάλογη παρουσία με τον Δώνη, αφού μέτρησε μόλις 10 συμμετοχές. Εκεί μάλιστα είχε ως συμπαίκτη και τον Νίκο Νταμπίζα που το ίδιο καλοκαίρι πήγε στις «καρακάξες». Το κόστος της μετακίνησής του είχε φτάσει περίπου στα 230.000.000 δραχμές.

 
Πέρασε αλλά... δεν ακούμπησε
Μόνο επιτυχημένο δεν μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς το πέρασμα του Δημήτρη Μάρκου από το Νησί το 1997, όπου και μετακόμισε στην Σέφιλντ Γιουνάιτεντ. Μπορεί με το τριφύλλι να είχε κάνει σπουδαία πράγματα για μία πενταετία (1992-97), όμως στην Αγγλία δεν κατάφερε να πάρει ούτε μία συμμετοχή, παίρνοντας τον δρόμο του γυρισμού την αμέσως επόμενη σεζόν, πηγαίνοντας στην Καλαμάτα.

Ένα... βαλς για τον Ανδρέα
Το τελευταίο μέλος της γενιάς του... Άμστερνταμ που πέρασε εκτός συνόρων, ο Ανδρέας Λαγωνικάκης έγινε το 1999 ο πρώτος Έλληνας παίκτης που αγωνίστηκε στην Αυστρία και την Ραπίντ Βιέννης. Μετά από μία γεμάτη κι επιτυχημένη πενταετία στους Έλληνες «πράσινους» (111 συμ., 6 γκολ), παίρνει φανέλα βασικού στους «πράσινους» της Αυστρίας και για τα τρία επόμενα χρόνια (έφυγε το 2002) χορεύει «βαλς» στην Βιέννη, όπου είχε 80 συμμετοχές και 8 γκολ.

 
 
«Κάρα» ο Μιλανέζος
Ήταν ένα από τα πολλά «θύματα» της ομάδας του 2002-3, που έπειτα από την ήττα στην Ριζούπολη «ξηλώθηκε». Ο εμβληματικός αρχηγός (μέχρι πέρυσι) του Παναθηναϊκού, που την Τρίτη ετοιμάζεται να υπογράψει στην Φούλαμ, φεύγοντας για δεύτερη φορά από το τριφύλλι με προορισμό το εξωτερικό, ήταν ο δεύτερος Έλληνας παίκτης μετά τον Γρηγόρη Γεωργάτο που πηγαίνει στην Ίντερ. Σε μία διετία (2003-05) 32 συμμετοχές και 2 γκολ δεν θεωρείται και άσχημος απολογισμός, όταν άλλωστε μιλάμε για ένα από τα κορυφαία πρωταθλήματα του κόσμου. Επειδή όμως λέγεσαι Καραγκούνης και δεν συμβιβάζεσαι με τον πάγκο, η διετία που ακολούθησε τον βρήκε στην Μπενφίκα (45/3), πριν επιστρέψει το 2007 στον Παναθηναϊκό.


«Αετός» ο Τάκης
Όπως και ο Γιώργος Καραγκούνης, μετά την τραυματική εμπειρία της απώλειας του τίτλου και τα όσα έγιναν στην Ριζούπολη, ο Τάκης Φύσσας θα φύγει το 2003 για την Πορτογαλία και την Μπενφίκα. Δύο χρόνια έμεινε εκεί πριν πάει στην Χαρτς και μετά πάλι στον Παναθηναϊκό, έχοντας 41 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις, ενώ πέτυχε και ένα γκολ.

 
Giourkas is... «Dragon»
Έκανε το... λάθος ο Παναθηναϊκός και τον πούλησε πριν το Euro του 2004 και τον θρίαμβο της Εθνικής. Σε μία σεζόν όπου είχε ακουστεί έντονα και το ενδιαφέρον της Μίλαν, η Πόρτο έχοντας ήδη πουλήσει τον Πάουλο Φερέιρα στην Τσέλσι του Μουρίνιο, βρήκε στο πρόσωπο του Γιούρκα Σεϊταρίδη τον αντικαταστάτη του, με το κόστος της αγοράς του να φτάνει στα 3 εκ. ευρώ. Μετά βέβαια την εξαιρετική παρουσία που είχε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, αμφιβάλει κανείς ότι η τιμή του θα είχε... διπλασιαστεί τον Ιούλιο; Αυτό εκμεταλλεύτηκαν και οι «Δράκοι», στους οποίους έμεινε μόνο για μία -γεμάτη- σεζόν πάντως (23/0), αφού στην συνέχεια έγινε η πιο ακριβή μεταγραφή Έλληνα παίκτη, μιας και η Ντιναμό Μόσχας διέθεσε 10 εκ. ευρώ για να τον κάνει δικό της! Και στην Ρωσία βέβαια μία μόνο χρονιά κάθισε (υπέγραψε πενταετές συμβόλαιο), για την οποία πάντως πήρε περί τα 2 εκ. ευρώ, πριν πάει στην Ατλέτικο Μαδρίτης.


Μαγιόρκα καλεί Μπασινά
Ήταν από τους παίκτες που ανέκαθεν άκουγε τα... εξ αμάξης, μετά από κάθε ήττα των «πρασίνων». Εν τέλει θεωρώντας ότι ο κύκλος του είχε κλείσει στον Παναθηναϊκό, το 2005 θα μετακομίσει στην Ισπανία, όπου για τρία χρόνια φορούσε την φανέλα της Μαγιόρκα. Καθόλου άσχημη η παρουσία του εκεί, έχοντας 75 συμμετοχές και 1 γκολ, πριν επιστρέψει στην συνέχεια στην χώρα μας, για χάρη όμως της ΑΕΚ.

 
 
«Πρωταθλητής σε μαγαζί με κεμπάμπ ο Χαλκιάς»
Πρόκειται αναμφίβολα για μία τις πιο αποτυχημένες παρουσίες Έλληνα ποδοσφαιριστή στο εξωτερικό. Στον Παναθηναϊκό ο Κώστας Χαλκιάς βρισκόταν συνεχώς στην σκιά των Βάντσικ και Νικοπολίδη, με αποτέλεσμα το 2005 να φύγει για το Πόρτσμουθ, μέσω... Βέλιμιρ Ζάετς, αφού τότε ο πρώην τεχνικός διευθυντής των «πρασίνων», ήταν το... αφεντικό των μεταγραφών στους «πόμπεϊς». Η καριέρα του στο Νησί βέβαια κράτησε για πολύ λίγο, ο Χάρι Ρέντναπ είχε πολλά παράπονα από αυτόν και μάλιστα είχε φτάσει να δηλωσει ότι ο Χαλκιάς είναι πρωταθλητής στο... κεμπάπ. Η συνέχεια τον βρήκε στην ισπανική Μούρθια, αλλά ούτε κι εκεί κατάφερε κάτι, πριν επαναπατριστεί.


Το «αλάνι» έγινε… Σκωτσέζος
Επτά χρόνια έμεινε στους «πράσινους» ο Σωτήρης Κυριάκος (1998-2005), όντας ουσιαστικά «παιδί» της Παιανίας, αφού βρισκόταν στις ακαδημίες της ομάδας από την σεζόν 1996-97. Οι «σειρήνες» της Ρέιντζερς τον Γενάρη του 2005, ήταν αρκετά ελκυστικές για να τον κάνουν να αφήσει την Ελλάδα, όπου τότε ήταν ο ηγέτης της άμυνας του τριφυλλιού. Εκεί βέβαια, αν και ήταν εκ των βασικών μονάδων των Σκωτσέζων (43/1), δεν έκατσε για πολύ, μιας και το 2006 έφταιξε βαλίτσες για Φρανκφούρτη (Άιντραχτ). Φυσικά στην συνέχεια δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι έγινε ο πρώτος Έλληνας που φόρεσε την «βαριά» φανέλα της Λίβερπουλ, αφού προηγουμένως είχε μείνει για μία σεζόν στην ΑΕΚ.

 
Sprichst du... deutsch Vagelis?
Ταλέντο αδιαμφισβήτητο, προσόντα σπάνια για επιθετικό, καθώς μπορεί να μην τον έλεγες και... Μπολτ, όμως είναι από τους λίγους Έλληνες επιθετικούς με τόσο καλή τεχνική κατάρτιση. Παρ' όλα αυτά δεν μπόρεσε ποτέ να δικαιώσει τις προσδοκίες που υπήρχαν γι' αυτόν, έχοντας μόνο μερικές εκλάμψεις. Έστω κι έτσι πάντως τον Γενάρη του 2007 πήρε την μεταγραφή για την Άιντραχτ Φρανκφούρτης, όπου πήγε βέβαια ως δανεικός κι έμεινε μόνο για έξι μήνες (10/1), μιας και ούτε εκεί «έπιασε». Η επόμενη σεζόν τον βρήκε ξανά στους «πράσινους», πριν φύγει για την Κύπρο και την Ανόρθωση το 2009.

Τζιώλης ο δεύτερος «Γερμανός»
Μαζί με τον Βαγγέλη Μάντζιο, στην Παιανία ήρθε τον Γεννάρη του 2005 από τον Πανιώνιο και ο Αλέξανδρος Τζιώλης. Η παρουσία του γενικά δεν ήταν κακή, όμως και από εκείνον περίμεναν όλοι περισσότερα πράγματα. Εν τέλει τον Ιανουάριο του 2009 θα πάει ως δανεικός στην Βέρντερ Βρέμης, απ' όπου όμως θα επιστρέψει μετά από έξι μήνες. Στον Παναθηναϊκό έμεινε για ένα ακόμα χρόνο, φεύγοντας για δεύτερη φορά στην συνέχει στο εξωτερικό, με προορισμό την Σιένα. Αξίζει να αναφερθεί ότι μαζί με Καραγκούνη και Μάνταζιο, είναι οι τρεις Έλληνες των πρασίνων που δύο φορές έφυγαν κι επέστρεψαν στην ομάδα.


«Παπ»άδες στην αρχή, αλλά μετά...
Ήρθε ως... άγνωστος από την αγγλική Μπερνλι το 2003, όμως στην πρώτη του σεζόν βγήκε πρώτος σκόρερ στον Παναθηναϊκό και παράλληλα κατέκτησε το νταμπλ. Παρ' όλα αυτά οι αρκετοί τραυματισμοί στην συνέχεια δεν του επέτρεψαν να συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο και τον Γενάρη του 2009 πήγε στην ιταλική Λέτσε. Οι επόμενοι σταθμοί του «Παπ» από εκεί και πέρα ήταν στο Βίγκο (Θέλτα) και στο Ζάγκρεμπ (Ντιναμό), πριν επιστρέψει κι εκείνος στα πάτρια εδάφη (Πανθρακικός).


«Fanis» το μεγάλο «κανόνι»
Ο... αρχιπιστολέρο της Καλλιθέας (99/46) δεν θα μπορούσε να μην τραβήξει το ενδιαφέρον των «μεγάλων» και το 2005 θα κάνει το «άλμα» για τον Παναθηναϊκό. Το «πιστόλι» του δεν σίγησε ούτε και στο τριφύλλι (41 συμ., 23 γκολ). Σταδιακά ωστόσο άρχισε να χάνει την αρχική εμπιστοσύνη που είχε στους «πράσινους» και τελικά το 2006 θα πάει ως δανεικός στην Μπόχουμ. Εκεί πραγματοποίησε και την καλύτερη σεζόν της καριέρας του, αφού πέτυχε κάτι πραγματικό ανεπανάληπτο και φυσικά σχεδόν αδύνατο να επαναληφθεί για Έλληνα παίκτη, αφού αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ σε ένα από τα κορυφαία πρωταθλήματα της Ευρώπης 32 συμμετοχές, 20 γκολ και ο «Fanis» θα πάρει άμεσα... προαγωγή για την Λεβερκούζεν. Από τότε πάντως ήταν φθίνουσα η πορεία του, με την φετινή σεζόν να τον βρίσκει στην Λεβάντε.

 
Το «παιδί» του Μαλεζάνι
Ένας παίκτης που έκανε το «μπαμ» στον Παναθηναϊκό, λόγω του Αλμπέρτο Μαλεζάνι. Ο Ιταλός τεχνικός μπορεί να εμπιστεύτηκε αρχικά τον Φίλιππο Δάρλα το 2005 και όλα να έδειχναν ότι τον περίμενε μία σπουδαία καριέρα, η συνέχεια ωστόσο δεν ήταν ανάλογη. Η πορεία του είχε συνεχώς φθίνουσα πορεία και το 2010 θα πάει για έξι μήνες στην γαλλική Μπρεστ, όπου ωστόσο η παρουσία του ήταν... αναιμική, έχοντας μόλις δύο συμμετοχές. Επόμενη ομάδα του ο Ατρόμητος, ενώ πλέον είναι κάτοικος Αγρινίου (Παναιτωλικός).

Με το τριφύλλι στο... πόδι
Ο Αλέξης Τζόρβας είναι μία πολύ ιδιαίτερη περίπτωση για τον Παναθηναϊκό. Φανατικός οπαδός της ομάδας και δεν υπάρχει μεγαλύτερο πειστήριο από το τατουάζ με το τριφύλλι στο πόδι. Για χρόνια στην Παιανία, αφού άλλωστε ξεκίνησε από τις ακαδημίες της ομάδας, τα... ήξεις, αφίξεις ΄όμως ήταν συνεχή. Εν τέλει η καθιέρωσή του ήρθε το 2008, όμως παρά τις αδιαμφισβήτητες ικανότητες του, ήταν μάλλον παραπάνω από όσο έπρεπε επιρρεπής στο λάθος, η μουρμούρα από την εξέδρα δεν άργησε να έρθει και τελικά το 2011 θα φύγει για τον Παλέρμο. Εκεί πάντως δεν κατάφερε να στεριώσει και πριν από μερικές ημέρες μετακόμισε στην Τζένοα.


Ο Σωτηράκης γίνεται «παρμένζι»
Αν υπήρχε ένας παίκτης τα προηγούμενα χρόνια για τον οποίο είχαν δημιουργηθεί οι προσδοκίες ότι μπορεί να πάρει την μεταγραφή σε ένα από τα τοπ κλαμπ της Ευρώπης, αυτός ήταν ο Σωτήρης Νίνης. Ο άνθρωπος στον οποίο χρωστάει σε σημαντικό βαθμό το ξεπέταγμα του στον Παναθηναϊκό, ήταν ο Βίκτορ Μουνιόθ, που γοητεύτηκε από το ταλέντο του 16χρονου τότε (2007) άσου, προερχόμενου από τις ακαδημίες του συλλόγου, βάζοντας. Πρώτη του συμμετοχή εναντίον του Αιγάλεω (7/1/07) και από τότε έγινε το επίκεντρο του ενδιαφέροντος του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ο 22χρονος ωστόσο σήμερα μέσος, υπήρξε «θύμα» των πολλών τραυματισμών, οι οποίοι ξεκίνησαν από τον Οκτώβριο του 2007 με την... νόσο των κοιλιακών. Παρ' όλα αυτά στην συνέχεια επανήλθε αλλά και πάλι οι προσδοκίες παρά το αδιαμφισβήτητο τεράστιο ταλέντο του, δεν δικαιώθηκαν. Ακόμα κι έτσι πάντως, η Πάρμα τον πίστεψε και εδώ και μερικούς μήνες, είναι κάτοικος Ιταλίας, αφού είχε συμφωνήσει μαζί του από τον χειμώνα. Προηγουμένως βέβαια είχε προσπαθήσει το τριφύλλι να τον κρατήσει με ένα νέο συμβόλαιο, όμως δεν επήλθε ποτέ η συμφωνία. Μία συμμετοχή για τον Νίνη μέχρι στιγμής (ως αλλαγή), στις δύο πρώτες αγωνιστικές του Καμπιονάτο.

Σχολιο El Loco: Κατα την γνωμη μου ο Γκεκας, ο Καραγκουνης κ ο Κυριακος εκαναν καριερα στην Ευρωπη και ο Νινης εχει ολα τα προσοντα  για ν' αφησει εποχη αρκει να το θελει.
Ο Γιουρκας θα μπορουσε αλλα προτιμησε να γινει μισθοφορος και τουριστας.
Μπασινας,Φυσσας και Ουζουνιδης ειχαν μια αξιοπρεπεις πορεια με τις ομαδες  κ ο Τζιολης συνεχιζει να στεκεται σε υψηλο επιπεδο.
Οι υπολοιποι στην ουσια περασαν κ δεν ακουμπησαν.