Οργανωμένο σχέδιο καταστροφής του Παναθηναϊκού. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Το μεγάλο ερωτηματικό είναι το «γιατί».
Από τους εξωτερικούς εχθρούς (Ολυμπιακός, ΚΕΔ, ΕΠΟ, σχεδόν όλα τα Media) είναι πάνω κάτω γνωστοί οι λόγοι. Βρίσκουν και τα κάνουν. Με μεγάλη τους ικανοποίηση μάλιστα. Ανοιχτές πόρτες βρήκαν και μπήκαν. Βγάζουν όλο τους τα απωθημένα, βιάζοντας την κοινή λογική καθημερινά και ξεφτιλίζοντας κάθε έννοια ηθικής και αθλητικών ιδεωδών.
Ο διάολος ο μεγάλος, όμως, βρίσκεται μέσα στον Παναθηναϊκό. Όσα αντιμετωπίζει σήμερα ο Σύλλογος, που βρίσκεται σε τραγική κατάσταση (όχι φυσικά στη χειρότερη της ιστορίας του, όπως ονειρεύονται γνωστοί αυλικοί για δικούς τους λόγους), είναι απόρροια του πολέμου που έχει ξεσπάσει στο εσωτερικό του. Είναι αποτέλεσμα συνεχόμενου σαμποτάζ, αγωνιστικού και οικονομικού, με τρόπους που μόνο σατανικά μυαλά θα μπορούσαν να συλλάβουν
Τα «πώς» τα έχουμε αναλύσει δεκάδες φορές («παρκάρισμα» μετοχών, αραβικό ρεζίλεμα, μη ανάληψη ευθυνών της ΓΗΠΕΛ και της ΠΑΕ για Διπλή Ανάπλαση, συνεχόμενα μπλοκαρίσματα σε αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου, πτώση διοίκησης με το «πραξικόπημα» των τριών, υπέρογκα συμβόλαια ποδοσφαιριστών).
Τα «γιατί» είναι κάπως δυσκολότερο να τα μελετήσουμε. Εδώ όμως είναι που κρύβεται όλη η ουσία. Είναι δεδομένο πως το περιβάλλον Βαρδινογιάννη με πολύ προσεχτικές κινήσεις τοποθέτησε βόμβες στον Παναθηναϊκό. Άλλες έχουν εκραγεί και βλέπουμε σήμερα τα συντρίμμια. Ομως υπάρχουν κι άλλες απασφαλισμένες που δεν έχουν, ακόμα εκραγεί.
Το εξωφρενικό είναι πως πλέον ο Τζίγγερ «απολαμβάνει» από τη θέση του στο ΟΑΚΑ τη διάλυση της ομάδας. Και πλέον δεν φεύγει στο '80 «επειδή έχει κίνηση» όπως εξηγούσαν οι αγαπητικοί του το γεγονός ότι την ημέρα της κατάκτησης του νταμπλ «εξαφανίστηκε» νωρίς - νωρίς. Απολαμβάνει ως το '90 των αγώνων το... έργο του.
Γιατί όμως τόσο μίσος; Και είναι πράγματι μίσος; Μήπως κρύβεται τίποτα πιο βαθύ;
Μιλώντας με αρκετούς Παναθηναϊκούς και διαβάζοντας σχόλια και άρθρα σε ιστοσελίδες, αντιλαμβανόμαστε πως στο «γιατί» υπάρχει μία σύγχυση. Προφανώς επειδή για να βρει κανείς τις απαντήσεις, πρέπει να εισχωρήσει στο μυαλό προσώπων με σκέψη διεστραμμένη.
Ορισμένα από τα σενάρια που ανταλλάσσουν στις απόψεις τους φίλαθλοι του Τριφυλλιού είναι τα ακόλουθα:
1) Η οικογένεια Βαρδινογιάννη θέλει εκδίκηση
Η αντίδραση 40.000 αγανακτισμένων φιλάθλων όλων των ηλικιών που έβγαλαν το 2008 στη σέντρα τις τακτικές της τότε ιδιοκτήτριας οικογένειας, πληρώνεται μόνο με «αίμα». Πληρώνεται με πόνο. Πληρώνεται με μία ομάδα στημένη από παντού, διαλυμένη, να χαροπαλεύει, με προπονητή κάποιον Έλληνα που θα δίνει και αυτός τις μάχες του, με τον Ολυμπιακό να οργανώνει την εξάπλωσή του στην Αθήνα και το κερασάκι στην τούρτα… με μπουλντόζες να διασχίζουν τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας έτοιμες να διαπράξουν το μεγαλύτερο Παναθηναϊκό έγκλημα όλων των εποχών.
2) Όλα γίνονται για το γήπεδο
Το να συνδέονται όλα όσα διαδραματίζονται στο εσωτερικό του Παναθηναϊκού με τη «χρυσή δουλειά» του Βοτανικού είναι ένα σενάριο που βασανίζει πολλούς φιλάθλους.
Τα «σημάδια»:
α) Τα πριγκιπικά ρεζιλίκια είχαν τη στήριξη του ομίλου Μπόμπολα (ΕΘΝΟΣ, Goal, Sentra FM), αλλά και του φιλοβαρδινογιαννικού Derby. Και όπου Μπόμπολας έχουμε κατά νου πως αναφερόμαστε σε συνέταιρο του Τζίγγερ στο MEGA και εργολάβο που έχει αναλάβει τα έργα στο Βοτανικό.
β) Τα ίδια Μέσα δεν καταδίκασαν το «πραξικόπημα» των τριών (Λουμίδης, Χατζηνικολάου, Τζήμας) τον Μάρτιο του 2012, το οποίο έριξε την τότε διοίκηση Γόντικα, άφησε ακέφαλο τον Παναθηναϊκό, μπλόκαρε την εισροή χρημάτων στα ταμεία και έφερε την τιμωρία της UEFA για πρώτη φορά στην ιστορία του Συλλόγου.
γ) Όσο η φίλαθλη κοινότητα ασχολείται με το αγωνιστικό θέαμα και καταρρακώνεται το ηθικό της, τόσο τις ίδιες ώρες ελλοχεύει ο κίνδυνος να περάσει από το ΣτΕ το προεδρικό διάταγμα που προβλέπει την κατεδάφιση της Λεωφόρου. Αντάλλαγμα; Εμπορικό κέντρο στον Βωβό και λειψές εγκαταστάσεις μόνο για τον Ερασιτέχνη, ο οποίος θα μαραζώνει εγκαταλελειμένος στο Βοτανικό.
δ) Ο Δήμαρχος της Αθήνας Γιώργος Καμίνης εισχώρησε στα του Παναθηναϊκού ως ιδρυτικό στέλεχος της Παναθηναϊκής Συμμαχίας, αλλά ουδέποτε λειτούργησε (μέχρι στιγμής) προς όφελος του Τριφυλλιού. Υπό τις ευλογίες του Δήμου Αθηναίων προχωράει κανονικά το Προεδρικό Διάταγμα της κατεδάφισης. Δύο ερωτήματα που καίνε δεν τα απάντησε ποτέ: πρώτον, σε ποιον πιστεύει πως ανήκει το «Απόστολος Νικολαΐδης και δεύτερον, αν εξασφαλίζεται με κάποιον τρόπο στον Παναθηναϊκό πως πρώτα θα αποκτήσει ποδοσφαιρικό γήπεδο και εγκαταστάσεις και μετά θα δει τη Λεωφόρο να κατεδαφίζεται.
ε) Έχει ενδιαφέρον να μάθουμε αν τελικά θα επιστρέψει στη Λεωφόρο φέτος η ποδοσφαιρική ομάδα, έπειτα από τα απαραίτητα έργα. Ίσως η απόφαση που θα παρθεί σχετίζεται με τα παραπάνω.
3) Ο Τζίγγερ και το άσπρο του άλογο
Σκοπεύει να επιστρέψει στον Παναθηναϊκό. Ανατριχιαστικό. Όχι μόνο το γεγονός πως σκοπεύει να επιστρέψει, αλλά και το ότι στέκει η σκέψη όσων ισχυρίζονται πως επιμελήθηκε της ολοκληρωτικής διάλυσης, ώστε να φαίνεται στα μάτια αρκετών και ως «σωτήρια» η επιστροφή του.
Μοναχικός καβαλάρης έρχεται να σώσει τον Παναθηναϊκό. Επιστροφή στους ισοσκελισμένους ισολογισμούς, στα νοικοκυρεμένα ταμεία και στα αποτελέσματα… παρόμοια των φετινών (αυτό δεν το λέμε...).
«Γιατί, όμως, δεν ενεργοποιείται άλλος επιφανής Παναθηναϊκός», θα αναρωτηθεί εύλογα κάποιος. Εδώ είναι καλό να αντιστραφεί η ερώτηση, ώστε να αποκαλυφθεί μόνη της η απάντηση: «Μα καλά δεν υπάρχει ούτε ένας επιφανής Παναθηναϊκός που να θέλει να σώσει την ομάδα του;» Προφανώς και υπάρχει. Όχι ένας, αλλά πολλοί. Έχουν όμως δεμένα τα χέρια. Κάπου εδώ «κουμπώνει» άριστα η επιμονή του Ανδρέα Βγενόπουλου για το θέμα της ΓΗΠΕΛ και για τις πιθανές ευθύνες της ΠΑΕ που ζητούσε από τον Τζίγγερ να αναλάβει, χωρίς ο τελευταίος να το πράξει ΠΟΤΕ.
Μέσα σε όλα, φαίνεται πως «δένει» και ο ρόλος της εφημερίδας Derby, ανεπίσημο όργανο του Τζίγγερ, και η στάση της τις τελευταίες ημέρες, που περισσότερο σαν να προετοιμάζει το έδαφος δείχνει, με συνεχόμενα ψεύδη, ανακρίβειες και στοχοποιήσεις «λάθος ενόχων».
«Πώς μπορεί όμως μία εφημερίδα 2000 φύλλων να επηρεάζει καταστάσεις», θα αναρωτηθεί ξανά ο ανυποψίαστος. Πρώτα απ' όλα είναι λάθος να αντιμετωπίζεται ως φυλλάδα χαμηλής κυκλοφορίας, καθώς το πρωτοσέλιδο το βλέπουν στα περίπτερα καθημερινά εκατοντάδες χιλιάδων. Εκτός αυτού, μέσα από το Derby δίνεται και η «γραμμή» την οποία συμπτωματικά ακολουθούν στη συνέχεια οι (δήθεν) αντικειμενικοί.
Το αστείο της υπόθεσης είναι πως ενώ όσοι, με δικές τους ενέργειες, έφεραν το χάος και παρέδωσαν στον Γιάννη Αλαφούζο καμένη γη (ο ρόλος του οποίου είναι πραγματικά θολός και ελάχιστοι μπορούν να πουν με σιγουριά αν τον εμπιστεύονται ή όχι) , τελικά βγαίνουν από πάνω και προσπαθούν να ρίξουν τις ευθύνες… στους κακούς πολυμετοχικούς.
«Δεν είναι ο Παναθηναϊκός για Σισέδες, Λέτους, Κατσουράνηδες, Ζιμπέρτους... Αυτά τα μεγαλεία μας διέλυσαν. Τι καλά που ήμασταν με τον κύριο Γιάννη», θα λένε τα παπαγαλάκια, παραλείποντας φυσικά να αναφέρουν πως όλοι οι λόγοι της αγωνιστικής - οικονομικής κατάρρευσης δεν σχετίζονται με τα 60 εκατ. ευρώ που μπήκαν στα ταμεία από την τσέπη κάποιων, αλλά αφορούν αποφάσεις που πάρθηκαν μετά το 2010 (διαβάστε εδώ περισσότερα).
4) Ο Τζίγγερ και η άσπρη καμήλα του
Υπάρχει και η μερίδα «πράσινων» φιλάθλων που θεωρεί ως πιθανό σενάριο μία παραλαγή του τρίτου. Σε αυτή την περίπτωση, αντί για λευκό άλογο έχουμε καμήλα και αντί για τον Τζίγγερ στο πλάνο προβάλλεται ένας Άραβας. Από πίσω λαχανιασμένος και ο Βλάσης Τσάκας ή κάποιος άλλος αντίστοιχος.
5) Και εκδίκηση και Βοτανικός και επιστροφή...
Τώρα, το να συνδέονται με κάποιον τρόπο όλα τα παραπάνω, δηλαδή η εκδίκηση, το σαμποτάζ αγωνιστικά και οικονομικά, το γηπεδικό και η πιθανή επιστροφή του Γιάννη Βαρδινογιάννη στον Παναθηναϊκό είναι και αυτό ένα σενάριο που «παίζει».
Προσοχή. Το ότι είναι πιθανό να οργανώνεται επιστροφή του «σωτήρα» Τζίγγερ (ή για την ακρίβεια να έχει οργανωθεί πριν καλά-καλά φύγει) δεν σημαίνει πως αυτό θα γίνει άμεσα. Μπορεί να χρειαστεί να φτάσουν οι φίλαθλοι σε τέτοιο σημείο απόγνωσης που ούτε καν πάει το μυαλό τους σήμερα. Σε σημείο που όσα συμβαίνουν τις μέρες μας, σε λίγο καιρό να φαντάζουν ως... ευχάριστες αναμνήσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου