Το γκολ του Χοσέ «μίκρυνε» τους νοσταλγούς!

Το αντι-Παναθηναϊκό παρεάκι βγήκε παγανιά «ενοχλημένο» από τους πανηγυρισμούς για το γκολ της ισοφάρισης απέναντι στη Λάτσιο!

Ακόμη ένα γκολ που «χάλασε» τους νοσταλγούς της μιζέριας και της τετραετίας 2004-08 της διάλυσης και του διχασμού

Τι μαύρα χάλια ήταν αυτά ρε παιδιά; Μιλάμε ότι το βράδυ της Πέμπτης διαπράχθηκε ένα από τα μεγαλύτερα ποδοσφαιρικά εγκλήματα της σύγχρονης ιστορίας. Ισοφάρισε ο Παναθηναϊκός τη Λάτσιο. Πραγματικά κρίμα. Και να φανταστείτε ότι δεν είχε και απέναντί του κανένα ευρωπαϊκό μεγαθήριο όπως η Μονπελιέ… Απαράδεκτα πράγματα. Όπως τότε με την Τότεναμ που πάλι με το «αχ» στο στόμα μείνανε.

Να μιλήσουμε και λίγο σοβαρά τώρα. Πας να κάνεις κριτική για το αγωνιστικό πρόσωπο της ομάδας, πας να σχολιάσεις τις αιτίες για τις οποίες ο Παναθηναϊκός δεν αποδίδει το ποδόσφαιρο που περιμένουμε και… τσουπ. Πετιούνται απ’ τη γωνία οι στημένοι που νομίζουν ότι με το να ειρωνευτούν την ίδια τους την ομάδα γίνονται μάγκες και σε αναγκάζουν να φτάσεις στο αντίθετο άκρο. Να μην τολμήσεις να αρθρώσεις κουβέντα κριτικής για να μην καταντήσεις σαν τα μούτρα τους. Σαν κάτι ανθρωπάκια που δεν είναι σε θέση να ξεχωρίσουν ότι άλλο πράγμα ο προβληματισμός για την κακή απόδοση και άλλο να φέρονται σαν να έρχεται η συντέλεια σε ένα παιχνίδι που καλώς ή κακώς (προφανώς για μερικούς) πήραμε την ισοπαλία.

Όταν πανηγυρίζει μια ομάδα που ισοφάρισε στο 90’ τη Λάτσιο έχει μικρύνει, όπως μας πληροφορούν οι μαύροι Πιτ αυτού του τόπου, καθώς και σύσσωμη η αυλή των νοσταλγών.

Ολο το παρεάκι της εφημερίδας του Κώστα Γκόντζου έχοντας από κοντά φυσικά και τους «ανώνυμους» συντάκτες της Γάτας που όλως τυχαίως είναι στην ίδια γραμμή υπό τη διεύθυνση του πρώην διευθυντή του Derby Σταύρου Γεωργακόπουλου, «τραγουδούν» στον ρυθμό που θα τους υποδειχθεί και τώρα επαναλαμβάνουν ακούραστα σαν παπαγαλάκια το «πόσο έχει μικρύνει ο Παναθηναϊκός»…

Το φοβερό βέβαια, είναι ότι δεν εννοούν την υπερομάδα που γέμιζε κάθε τρεις και λίγο το ΟΑΚΑ κατακτώντας το νταμπλ και φτάνοντας δυο συνεχόμενες χρονιές στους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ και του Γιουρόπα Λιγκ έχοντας παίκτες όπως ο Τζιλμπέρτο Σίλβα και ο Τζιμπρίλ Σισέ, αλλά νοσταλγούν την ομάδα του Μποβιό και του Ρομέρο και των άλλων παιδιών που πλήρωνε αδρά η οικογένεια Βαρδινογιάννη...

Τι να γίνει ρε μάγκες, έτσι είναι. Ακόμα και ο «καλός» Παναθηναϊκός, εκείνος που νοσταλγείτε και σας έκανε «περήφανους» όταν (και αν) πατάγατε στο γήπεδο είτε με, είτε χωρίς προσκλήσεις, είχε τις δύσκολες στιγμές του. Πόσα παραδείγματα απ’ τη «μαύρη» τετραετία του Γιάννη Βαρδινογιάννη 2004-2008 να θυμίσω;

Δυστυχώς βέβαια, με ορισμένους ανθρώπους δεν έχει νόημα εδώ και πολύ καιρό, να επιχειρήσεις να κάνεις διάλογο και να αντιπαραθέσεις επιχειρήματα. Αδυνατούν να διαχωρίσουν βασικές έννοιες στο νου τους. Εκτος… Εκτός αν όλο το πανηγύρι γίνεται επειδή την Πέμπτη χάθηκε ακόμη μια μεγάλη ευκαιρία. Σου λέει, ξεμπέρδεψε με δαύτους τώρα που είναι καιρός. Ετσι και γυρίσει το χαρτί δεν θα ξέρουμε πού να κρυφτούμε. Και θα αναγκαστεί κόσμος και κοσμάκης να εκτεθεί και πάλι. Προσωπικά, το μόνο που έχω να πω σε όποιον χαλάστηκε είναι «περαστικά». Εγώ θα κρατήσω τον προβληματισμό και την ανησυχία μου για την εικόνα μέσα στο γήπεδο. Την πίκρα τους τη χαρίζω.

Πηγη: www.greenzone.gr