Ο επικίνδυνος αυτισμός του προέδρου – επενδυτή

«Ενωτικό» χαρακτήρισαν με ένα στόμα, μια φωνή τα στρατιωτάκια των media τον πρόεδρο – επενδυτή για την προ ημερών παρουσία του στην ολομέλεια της Σούπερ Λιγκ. Κι εκεί που προσπαθείς να φανταστείς πού μπορεί να έκανε πίσω ο επικεφαλής μιας ΠΑΕ η επίσημη «γραμμή» της οποίας είναι πως αδικήθηκε σφόδρα τόσο από τον Σιδηρόπουλο (στο προ μηνός 0-3), όσο κι απ’ τον Καλογερόπουλο (στο προ ημερών 2-1 επί του ΠΑΟΚ), διαβάζεις προσεκτικά τις τοποθετήσεις του κι αντιλαμβάνεσαι πως κάποιοι ταΐζουν κουτόχορτο. 

Κι όποιος έφαγε, έφαγε… «Για να συζητήσουμε πρέπει να συμφωνήσουμε ότι δεν θα τορπιλίζουν τα ίδια τα μέλη τον συνεταιρισμό και συνολικά το ποδόσφαιρο. Δεν μπορεί κάποιοι να δημιουργούν θέματα που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα», ήταν η προϋπόθεση της ενότητας που έθεσε ο Βαγγέλας. Όποιος μιλάει, δηλαδή, για «ερυθρόλευκο» σύστημα ΕΠΟ / Σούπερ Λιγκ τορπιλίζει: κι αυτά που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα είναι τα 10-0 πέναλτι, οι 1-8 αποβολές, οι 36-96 κίτρινες (1 ο Μανωλάς, 7 ο Μπεργκ…), τα 392-511 φάουλ, το γεγονός πως χρειάστηκε να πάμε 30ή αγωνιστική για να φτάσει ένας «ερυθρόλευκος» (Σάμαρης) τις 4 κάρτες… 
Τα ίδια ρεπορτάζ, επίσης, που χαρακτήρισαν τον Βαγγέλα «ενωτικό» είναι που έκαναν γαργάρα την ευθεία απειλή του περί αποχώρησης του Ολυμπιακού από την κεντρική διαχείριση των τηλεοπτικών. 
Δεν σου αφήνουν, με λίγα λόγια, παρά να διαπιστώσεις τον βαριάς μορφής αυτισμό. Έναν αυτισμό λίαν επικίνδυνο, ακόμη και για τον ίδιο τον πρόεδρο – επενδυτή. Ο οποίος πριονίζει αργά, αλλά σταθερά, το κλαρί του δέντρου πάνω στο οποίο κάθεται…

Ως γνωστό, το μέσο προφίλ μιας ομάδας Σούπερ Λιγκ – του Πλατανιά, της Βέροιας, του Εργοτέλη, του ΟΦΗ, του Πανιωνίου, της Καλλονής, του ΠΑΣ Γιάννινα, του Άρη, του Λεβαδειακού – έχει ως εξής: τσεπώνουμε τα 2-2,5 εκατ. ευρώ των τηλεοπτικών, τσεπώνουμε και τα υπόλοιπα του ΟΠΑΠ, μαζεύουμε κι από 2-3 Τζανακάκηδες για δανεικούς κι όχι απλά βγάζουμε τα έξοδά μας, αλλά τσεπώνουμε κιόλας. 
Άλλοι ανοικονόμητοι (ΟΦΗ, Πανιώνιος, ΠΑΣ, Άρης) για να καλύψουμε παλαιότερα χρέη κι άλλοι, «περπατημένοι» (Κομπότηδες, Αρβανιτήδηδες, Πλατανιάδες), παντελονιάζουμε κιόλας! Τα νούμερα είναι αμείλικτα: για τους 10 ως 15 (ανάλογα με τη σεζόν) δανεικούς που μοιράζει εδώ κι εκεί ο Βαγγέλας πληρώνει 2-3 εκατ. ευρώ ετησίως.
 «Ψίχουλα» μπροστά στα οφέλη της εξασφάλισης των 20-25 εκατ. ευρώ που καρπώνεται απ’ το Τσάμπιονς Λιγκ, το οποίο «κλειδώνει» απ’ το καλοκαίρι έχοντας εξασφαλισμένους 50+ βαθμούς και παίζοντας φιλικά… 

Ο Βαγγέλας για να εξαλείψει τον ανταγωνισμό «μίκρυνε», χρησιμοποιώντας λογής – λογής εργαλεία (Μπέους, Σαρρήδες, Καλόπουλους, Παππάδες, Μάνταλους, Γιάχους), τους άμεσους ανταγωνιστές του. Ο Παναθηναϊκός, που με τα 20 εκατ. ευρώ μιας συμμετοχής σε Τσάμπιονς Λιγκ θα είχε σωθεί, έγινε πέρσι ίσα με το χώμα πριν επιχειρήσει το (επιτυχημένο) restart. Η ΑΕΚ, αντίθετα, «εξαφανίστηκε», όπως κι οι λοιποί ενοχλητικοί (Λάρισα, Ηρακλής), στις θέσεις των οποίων φυσικά και προτιμά τον Πλατανιά, τη Βέροια ή την Καλλονή που αθροιστικά έχουν – δεν έχουν τετραψήφιο αριθμό οπαδών… 
Το δήλωσε, άλλωστε, πως προτεραιότητά του είναι να βοηθήσει «ειδικά τις μικρομεσαίες ομάδες, που έχουν ακόμα περισσότερο ανάγκη». Όσοι είναι εκπαιδευμένοι στο να ζουν με τα αποφάγια του Βαγγέλα, θα επιβιώσουν.
 Όσοι έχουν αξιοπρέπεια (Απόλλων φέτος, Παναιτωλικός πρόπερσι), εις θάνατον… Τις παραφύσει καταστάσεις, ωστόσο, έρχεται η ώρα που η ίδια η Φύση τις τιμωρεί: με το να παίζουν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις οι λιγότερο ενοχλητικοί (Ατρόμητος, Αστέρας, Ξάνθη), αυτή η θέση στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ που ο – καθισμένος στο κλαρί που λέγαμε – Βαγγέλας θεωρούσε δεδομένη, παύει να είναι.

 Η Ελβετία απέχει μια ισοπαλία απ’ το να αναγκάσει τον πρωταθλητή κάθε σεζόν να μπαίνει στους ομίλους μέσα από διαδικασίες προκριματικών! Κι ο Βαγγέλας, που έχει χειροπιαστά παραδείγματα (Ανόρθωση παλαιότερα, Μακάμπι στις δικές του ημέρες) για να μην εμπιστεύεται τις ικανότητες της ομάδας του εκεί όπου δεν υπάρχουν Σαρρήδες, ακόμη κι αν συνεχίσει να πανηγυρίζει τίτλους μπροστά σε άδεια καθίσματα, θα παίζει απ’ τη μεθεπόμενη σεζόν κορώνα – γράμματα τα 20 εκατ. ευρώ της ΟΥΕΦΑ καλοκαιριάτικα. Πόσο φαβορί θα ήταν, άραγε, ο Ολυμπιακός αν σε 3-4 μήνες έπαιζε την πρόκριση σε 180’ με τη Σέλτικ, τη Λουντογκόρετς, τη Στεάουα, τη Σάλτσμπουργκ, την Ντιναμό Ζάγκρεμπ, τη Σπάρτα Πράγας, την Άαλμποργκ, τη Μακάμπι, την ΑΕ Λεμεσού, τη Λέγκια; Υπόψιν, την επόμενη σεζόν αναμένεται πολύ ισχυρός ο Ερμής Αραδίππου…

Ο Βαγγέλας, λοιπόν, που παριστάνει στις συνεδριάσεις της Σούπερ Λιγκ τον χουβαρντά με τα «κλειδωμένα» λεφτά της ΟΥΕΦΑ, κινδυνεύει να πέσει θύμα της μηχανής που ο ίδιος έστησε. Κι έχει πράγματι τεράστιο ενδιαφέρον να δούμε πόσο γαλαντόμος θα είναι ο πρόεδρος – επενδυτής αν μείνει μία, έστω, χρονιά εκτός ομίλων! 
Ας ρωτήσει τον προκάτοχό του, Σωκράτη, που μια φορά (σεζόν 2008-09) απέτυχε και την επομένη κούνησε μαντίλι αφήνοντας ένα μάτσο χρέη…
 Όσο για τα τηλεοπτικά με τα οποία απειλεί, δεν είναι κατόρθωμα του υπαλλήλου του, Μώραλη, το υψηλό συμβόλαιο με τη Nova. Κληρονομήθηκε από την εποχή Πηλαδάκη! Κι όσο υπήρχε ΕΡΤ να πληρώνει, ίσως να μπορούσε να απειλεί με αποχώρηση. Όχι πια όμως… Το «αντίπαλο δέος» (ΟΤΕ TV) δεν ασχολείται – και καλά κάνει: το έψαξε πρόσφατα κι ο Παναθηναϊκός. Δεν συμφέρει.
 Εδώ ολόκληρη Nova των 400.000 συνδρομητών «το φυσάει και δεν κρυώνει» κάθε φορά που πληρώνει, κατ’ αναλογία, μισό εκατ. ευρώ για φιλικά τύπου Ολυμπιακός – Πλατανιάς και Ολυμπιακός – Εργοτέλης! «Φούσκα» που όταν σπάσει θα κάνει πάταγο. Και τότε να δούμε πόσους δανεικούς θα μοιράζει εδώ κι εκεί ο πρόεδρος…

πηγη